در ویرایش ترجمه، تمام یا بخشی از کار ویراستار بسته به چگونگی اثر به شرح زیر است:
- مقابله‌ی ترجمه‌ی اثر با متن اصلی
- تصحیح خطاهای مترجم در فهم متن
- رعایت سبک نویسنده، مثلاً اگر جمله‌ای حالت قدیمی، عامیانه، ادبی یا طنزآمیز دارد در ترجمه نیز این حالت حفظ شود.
- یکدست بودن معادل‌ها، به ویژه در اصطلاحات علمی و فنّی
- دقت در پیروی نکردن مترجم از ویژگی‌های دستوری متن اصلی. در چنین مواردی، باید اسلوب سخن به شیوه‌ی معمول در زبان فارسی تغییر کند.
- دقت در متمایز بودن توضیحات مؤلف و مترجم، در حاشیه. اگر مؤلف و مترجم، هر دو در حاشیه توضیحاتی داده باشند، توضیحات مترجم باید با کلمه‌ی(مترجم) که در پرانتز نوشته می‌شود، ختم گردد.
- رعایت همه‌ی نکات ویرایش زبانی.
- رعایت وحدت روش در شیوه‌ی املا.
- دادن املای لاتین یا آوانویسی واژه‌های دشوار در پانوشت.
- افزودن واژه‌های دو زبانه در پایان کتاب‌های علمی و تخصصی(به دو صورت: فارسی-زبان بیگانه و زبان بیگانه-فارسی)؛ این کار وظیفه‌ی اصلی مترجم است. در صورتی که ترجمه فاقد چنین فهرستی باشد، باید لزوم افزودن آن به مترجم یادآوری شود. در صورتی که چنین واژه‌نامه‌ای دارد، باید دقت شود که معادل‌هایی که در واژه‌نامه می‌‌آید، همان معادل‌هایی باشد که در متن ترجمه به کار رفته است؛ و ترتیب الفبایی واژه‌نامه نیز درست باشد.
- موارد تردیدآمیز نیز در برگه‌ای جداگانه(با ذکر شماره‌ی صفحه و سطر) یادداشت و در اختیار مترجم قرار داده شود، تا با دقت بیشتری در ترجمه‌ی خود نظر کند.
گروه فرهنگی دانش‌افزا با تکیه بر ویراستاران مجرّب و حرفه‌ای، آمادگی خود را جهت ویراستاری متون ترجمه شده‌ی شما اعلام می‌نماید.
هنوز نظری درج نشده است. شما اولین نفر باشید.